جوجه مریض

به استثنای فاویسم که از چهل روزگی در من شناسایی شد و همیشه با من است، در زندگی خیلی کم مریض شده‌ام. بیشتر با سلامتی امتحان شده‌ام و خب حتما اغلب هم قبول نشده‌ام. وقت‌های کمی که مریض شده‌ام، بیشترش را سرما خورد‌م. تجربه غالبم از بیماری یکی آن حال تب بین خواب و بیداری، آن برهوت بین هشیاری و ناهوشیاری است و یکی مظلومیتی که می‌گویند این‌طور موقع‌ها سروقتم می‌آید. در بعضی اقوال آمده است وقتی سرما می‌خورم، نوک بینی‌ام سرخ می‌شود، چشم‌هام خیلی مظلوم می‌شوند و حسابی طفلکی می‌شوم، طوری‌که دیگر دلشان نمی‌آید خیلی اذیتم کنند.