Toi qui Sait

وقتی سالی هم‌خانه اردنی می‌گیرد، از مهد زبان می‌آموزد، برایم موسیقی عربی می‌فرستد و به جای روال معمول ایرانی‌ها در معاشرت با هم‌دیگر با رفقای فلسطینی مهد آمد و شد دارد. وقتی من با سروکله زدن با نازنینی‌های زبان فرانسه دست و پنجه‌ام را صفا می‌دهم، خودم را با Avec le Temps دالیدا خفه می‌کنم و اتمسفر و استیل فرانسوی مَ پخوف‌ نغمه می‌تواند خوش‌خوشان به خانه برم گرداندم، یعنی ما رو به سوی هم داریم. یعنی شب سالی روز من نیست، و روزش شب من، نه. یعنی بین ما نه سه قاره و نیم و چند اقیانوس بی‌انتها، که فقط تار مویی جدایی افتاده است.