مسکین و بی‌کس، خیره به ماه. مسکین و بی‌کس، ناظر زندگی مسکنت‌بار خویش. مسکین و بی‌کس، اندیشناک بی‌قریحگی خویش. چگونه‌ام؟ بگذار پاسخ دهم که، مسکین و بی‌کس.. اما هیچ پاسخی نیست، مسکین‌تر و بی‌کس‌تر.
زندگی پرمشقت و پاک
عزلت گزیده خیره به ماه را
چنین است ترانه چای‌نوشی
منتخب هایبون‌ها | ماتسوئو باشو | پاییز | هزار و ششصد و هشتاد و یک
هایبون، قطعه منثور کوتاهی است که از زیباشناسی هایکای برخوردار است و یک هوککو -شعری نیمه مستقل با ریتم هجایی 5-7-5- در آن می‌آید، به شکلی که نثر و نظم، مکمل یکدیگر می‌شوند.
ترجمه و به ویژه ترجمه شعر که به هرحال و در نهایت عقیم است از انتقال تام و کامل زیبایی و احساس و ادراک ناشی از قطعه اصلی، به این مساله به گمانم غرابت و ایجاز قالب‌های ادبی متعلق به یک فرهنگ و سنت دیگر هم اضافه شده است.
گرچه برای من برداشتِ روان نبودن نبود و نیست.
این شد یک چیزی :)
